Jan Karol Chodkiewicz
Jan Karol Chodkiewicz urodził się w roku 1560. Pochodził ze starego rodu szlacheckiego osiadłego na Litwie. Jego ojcem był Jan Hieronim Chodkiewicz, a matką Krystyna Zborowska. Natomiast jego dziadem był kasztelan wileński – Hieronim Chodkiewicz.
Jan Karol Chodkiewicz był dwukrotnie żonaty z Zofią Mielecką oraz Anną Alojzą Chodkiewicz. Drugie małżeństwo zostało zawarte, kiedy hetman miał już 60 lat (zmarł niespełna rok po ślubie). Z pierwszego małżeństwa natomiast urodziła mu się dwójka dzieci – Hieronim Chodkiewicz oraz Anna Scholastyka Chodkiewicz.
Jan Karol Chodkiewicz otrzymał wszechstronne wykształcenie. Studiował w Akademii Wileńskiej oraz w Ingolstad, w Bawarii – filozofie i prawo. Jeszcze w okresie młodości sporo podróżował po Europie, m. in. zwiedził Niemcy, Włochy, Hiszpanie, Portugalię, Niderlandy oraz Francję. Swoją służbę wojskowo rozpoczął jako dowódca pułku. W roku 1569 został skierowany do stłumienia na obszarze Ukrainy buntu chłopskiego.
Podobno Chodkiewicza charakteryzowała zapalczywość, surowość dyscypliny, umiejętność dokonywania szybkich i przy tym trafnych decyzji oraz dokonywania zaskakujących uderzeń. Cechy te niewątpliwe przyczyniły się do jego licznych odniesionych zwycięstw w toku poszczególnych kampanii.
W roku 1600 Jan Karol Chodkiewicz został obdarzony godnością hetmana polnego litewskiego. Brał następnie udział w wojnach ze Szwecją w latach 1600 – 1611. W toku konfliktu zbrojnego w roku 1601 pod Kockenhausen, dowodząc husarią, zmusił Szwedów do opuszczenia miasta. W następnym roku był już naczelnym dowódcą armii polskiej.
W roku 1603 Chodkiewicz zdobył Dorpat, a już w kolejnym roku pod Białym Kamieniem – stając na czele 2 tysięcy żołnierzy przeciwko trzykrotnie większej armii szwedzkiej, pokonał ich podnosząc przy tym minimalne straty.
Wielkie zwycięstwo odniósł również pod Kircholmem – 27 września w roku 1605. Nieprzyjacielski obóz został wówczas całkowicie zniszczony. Sam ówczesny król Szwecji – Karol IX Sudermański, musiał ratować się ucieczką.
W tym samym roku Chodkiewicz został hetmanem wielkim litewskim. W toku rokoszu zebrzydowskiego w roku 1606, stanął po stronie Zygmunta III Wazy i w następnym roku rozgromił buntowników w bitwie pod Guzowem. W kolejnych etapach wojen ze stroną Szwedzką, Chodkiewicz zdobył w roku 1609 Parnawę oraz Diament. W tym samym roku udało mu się również rozbić flotę szwedzką pod Salis.
W latach 1611 – 1612 oraz 1617 – 1618 Jan Karol Chodkiewicz brał udział w wojnach polsko – moskiewskich. Zmarł w trakcie bitwy pod Chocimiem, przekazując wcześniej buławę Stanisławowi Lubomirskiemu.